Shoko Takahashi en ik waren op de heuvels en bergen toen een regen plotseling trok tot de nacht, we hadden niemand die regenjassen droeg. Regen is onophoudelijk. En er zijn er maar twee brengen ons hier. Het verhaal begint vanaf daar. De regen maakte ons koud, gelukkig in de buurt was er een verlaten huis en we kwamen daar in geluk, in de ruimte slechts twee mensen, we hadden een adem nodig en ik ging door een romantische tijd.