Hope is het doel van Chikan in de bus geworden die ze elke dag gebruikt om naar school te gaan. Ik kon niet geloven dat Han's vinger klom zonder heel goed te klinken ... aanvallen om dat tenminste te zeggen! Hoewel het walgelijk in mijn hoofd zou moeten zijn, zocht mijn lichaam ... Hoewel ik geen geluid kon maken, kon ik niet geloven hoeveel liefdeswater was gevallen! Het bindende ding is niet de roze draad van het lot, maar de wellustige zijden draad. Hope, die gehoorzaam werd, viel in een onreine relatie en nam de bus om vandaag te wachten.