เมื่อฉันยังเด็กแม่ของฉันออกจากบ้านกับผู้ชายอีกคนหนึ่งพ่อของฉันร้องไห้ทุกคืนซึ่งทำให้ฉันเศร้ามาก ไม่กี่ปีต่อมาฉันออกจากบ้านเกิดและไปมหาวิทยาลัยในโตเกียว แม่ของฉันก็เป็นสิ่งที่ทำให้ฉันรู้สึกมีความสุขที่สุดในการแขวนเพียงไม่กี่ปีต่อมาพ่อของฉันก็เสียชีวิต

วันนี้เป็นวันเกิดของพ่อของฉันดังนั้นฉันจึงกลับไปบ้านเกิดของฉัน สถานที่แห่งนี้ยังไม่มีอะไรจะเปลี่ยนแปลง เมื่อเห็นว่าแม่ของฉันยังคงมีสุขภาพดีฉันรู้สึกมีความสุขอย่างยิ่งที่แม่เลี้ยงของฉันไม่เปลี่ยนแปลงดังนั้นห้องที่รกประมาณอายุ 30 แต่ก็ยังเหงาแต่งตัวเลอะเทอะติดอยู่กับเกมไม่ได้สวมชุดชั้นในสวมใส่ชายชราทั้งหมด ... จริง ๆ แล้วมีอารมณ์ผิดที่ปรากฏในใจ กลับมาอีกครั้ง เมื่อฉันเห็นเธอช่วยตัวเองในห้องฉันไม่สามารถยืนได้อีกต่อไป! และหลังจากนั้นฉันก็ค้นพบว่าเธอดูเหมือนจะมีความรู้สึกต่อฉันความรักนั้นผิดอย่างยิ่ง ไม่กี่วันต่อมาฉันกลับไปโตเกียวฉันสัญญาว่าจะกลับมาในปีหน้าเพื่อพบเธออีกครั้งและบางทีเด็กที่เธอตั้งชื่อชื่อของเรา ...